آشنایی با داروهای ADC
آنتی بادی - ترکیبات دارویی (ADC) یک کلاس پیشگام از روشهای درمانی هدفمند سرطان را نشان می دهد که برای تقویت ویژگی و اثربخشی شیمی درمانی طراحی شده است. ADC با ترکیب آنتی بادی های مونوکلونال با عوامل قوی سمیت سلولی ، داروها را مستقیماً به سلولهای سرطانی تحویل داده و آسیب به بافتهای سالم را به حداقل می رساند. اولین مفهوم سازی شده در دهه 1980 ، ADC ها با بیش از دوجین عامل تأیید شده FDA - از جمله Adcetris® (Brentuximab Vedotin) و Kadcyla® (Trastuzumab emtansine) به درمان های بالینی تبدیل شده اند.
اجزای اصلی ADC
ADC شامل سه عنصر مهم است:
- - آنتی بادی:یک آنتی بادی مونوکلونال (MAB) که به یک تومور - آنتی ژن خاص (به عنوان مثال ، HER2 در سرطان پستان یا CD30 در لنفوم) متصل می شود. آنتی بادی هدف قرار دادن دقیق سلولهای سرطانی را تضمین می کند.
- - پیوند دهنده:یک پل شیمیایی که آنتی بادی را به بار بار وصل می کند. پایداری آن تعیین می کند که آیا این دارو در جریان خون یا سلولهای سرطانی آزاد می شود.
- - بار بار:یک داروی سیتوتوکسیک (به عنوان مثال ، Auristatins ، Maytansinoids) مسئول کشتن سلولهای سرطانی.
- شیمی پیوند دهنده ADC
پیوند دهنده ها در تعادل پایداری و اثربخشی ADC محوری هستند. آنها در دو دسته قرار می گیرند:
- پیوند دهنده های جداگانه
اینها بار را در شرایط داخل سلولی خاص آزاد می کنند:
- - pH - لینکرهای حساس:تخریب در محیط های اسیدی (به عنوان مثال ، آندوزوم/لیزوزوم). مثال: پیوند دهنده های هیدرازون مورد استفاده در Mylotarg® (Gemtuzumab Ozogamicin).
- - آنزیم - لینکرهای حساس:جدا شده توسط پروتئازها (به عنوان مثال ، کاتپسین B) یا فسفاتازها. مثال: Valine - Linkers Citrulline در Adcetris®.
- - گلوتاتیون - لینکرهای حساس:برای شکستن اوراق قرضه دی سولفید به سطح گلوتاتیون داخل سلولی بالا اعتماد کنید.
- - غیر - لینکرهای جداگانه
این موارد نیاز به تخریب کامل آنتی بادی در لیزوزومها برای انتشار بار بار (به عنوان مثال ، پیوند دهنده های Thioether در Kadcyla®) دارند. پیوند دهنده های غیر قابل جدا شدن پایداری پلاسما بیشتری را ارائه می دهند اما اثر بایگانی را محدود می کنند.
مکانیسم های انتشار بار
مکانیسم انتشار دارو به نوع پیوند دهنده بستگی دارد:
- پیوند دهنده های جداگانه:
- - محیط اسیدی:pH - لینکرهای حساس هیدرولیز در اندوزومها (pH ~ 5-6).
- - شکاف آنزیمی:پروتئازها در لیزوزومها پپتید را می شکنند - پیوند دهنده های مبتنی بر.
- - کاهش:سطح گلوتاتیون بالا در سلولهای سرطانی باعث کاهش پیوندهای دی سولفید می شود.
- - اثر Bystander:بارهای آزاد شده می توانند در سلولهای همسایه پخش شوند ، برای تومورهای ناهمگن مفید هستند اما برای سلولهای سالم در این نزدیکی خطرناک هستند.
- غیر - لینکرهای جداگانه:
- آنتی بادی در لیزوزومها کاتابولیزه می شود و بار را منتشر می کند (به عنوان مثال ، لیزین - MCC - DM1 در Kadcyla®).بدون اثر رهایی ، به طور بالقوه کاهش می یابد - سمیت هدف.
چالش ها و مسیرهای آینده
- - انتخاب هدف:آنتی ژن ها برای جلوگیری از - هدف/خاموش - سمیت تومور باید روی تومورها بسیار بیان شوند.
- - بهینه سازی پیوند دهنده:تعادل پایداری و انتشار داروی کارآمد بسیار مهم است.
- - شاخص درمانی:بهبود دارو - نسبت آنتی بادی (DAR) و تکنیک های کونژوگه (به عنوان مثال ، سایت - مزدوج خاص) برای تقویت اثربخشی.
- - نوآوری ها:آنتی بادی های bispecific ، prodrug - پیوند دهنده های مبتنی بر و روش های درمانی با مهار کننده های بازرسی تحت اکتشاف قرار دارند.
پایان
ADC ها نمونه ای از همگرایی پزشکی دقیق و انکولوژی را نشان می دهند و راه حل های متناسب برای مبارزه با سرطان را ارائه می دهند. به عنوان فن آوری های پیوند دهنده و متنوع سازی بارگذاری بار ، ADC های بعدی - تولیدات بیشتر با کاهش عوارض جانبی ، نقش آنها را به عنوان ستون های درمانی مدرن سرطان نشان می دهد.
واژه‌های کلیدی: پیوند ADC ، انتشار بار ، لیزوزوم کبد ، پایداری لیزوزومی ، کاتابولیسم لیزوزوم ، کاتپسین B ، DS8201A ، GGFG - DXD
زمان پست: 2025 - 03 - 27 09:18:38