Lysosome (tritosome): 'n voorspellende in vitro -toetsstelsel vir katabolisme of lysosomale stabiliteitstudies

IPhase -produkte

Inleiding totLysosome
Die lysosoom is in die 1950's deur Christian Deduve ontdek en is gevestig as die sentrale organel van agteruitgang en metabolisme in die sel. Lysosome is enkel - membraan, dinamiese, heterogene organelle wat wissel in ligging, morfologie, grootte, ensieminhoud en substraat. Die lysosomale membraan bevat honderde perifere membraanproteïene, insluitend 'n verskeidenheid vanvervoerdersen ioonkanale. Die lysosomale multi - subeenheid V - ATPase handhaaf die suur lysosomale lumen. Hierdie lae pH (4.5 - 5.5) aktiveer> 50 lysosomale hidrolases wat makromolekules verteer, insluitend proteïene, nukleïensure, lipiede en koolhidrate. Lysosome ontvang en verteer klein molekules en endositose materiale, verswelg groot deeltjies soos apoptotiese sel lyke en patogene bakterieë, of outofagositose sitoplasmiese inhoud, insluitend beskadigde mitochondria, endoplasmiese retikulum en lysosome. Daarom word lysosome al lank beskou as die 'herwinningsbak' van die sel.

Tritosoom

Tritosome is gespesialiseerde sub -sellulêre strukture wat by verskillende sellulêre prosesse betrokke is, veral in die regulering van metaboliese weë en die handhawing van sellulêre homeostase. Tritosome word dikwels bestudeer in die konteks van hul rol in spesifieke organisme -modelle. Die bepalende aspek van hierdie strukture is hul unieke samestelling, waardeur hulle ingewikkelde funksies kan verrig wat van kritieke belang is vir die oorlewing en behoorlike funksionering van selle. Rotte lewer tritosome is lewer lysosome wat gelaai is met tyloxapol (Triton WR 1339), 'n nie -ioniese oppervlakaktiewe middel. Lysosome wat tylosapol bevat, het 'n verminderde digtheid, kan doeltreffender van mitochondria geïsoleer word en organelle besoedel wat oorvleuel met natuurlike lysosomale digthede.

Toepassing van lysosome
· Klein nukleïensuurmedisyne en lysosome
Klein nukleïensuurmedisyne verwys na klein fragmente van nukleotiede met spesifieke rye wat aan spesifieke mRNA's kan bind en die vertaaldoeltreffendheid van mRNA's kan beïnvloed om uiteindelik terapeutiese effekte te bereik. Klein nukleïensuurmedisyne sluit in antisense oligonukleotiede (ASOS), klein interfererende RNA (siRNA), mikroRNA (miRNA), RNA -aptamers, ens. Onder hulle is ASO en siRNA die huidige hoofstroom -navorsingsrigtings van klein nukleïensuurmedisyne.

Na toediening moet klein nukleïensuurmedisyne eers agteruitgang deur nuklee in plasma en weefsels vermy, vasgevang deur die immuunstelsel, die teikenweefsel suksesvol bereik, die sel binnedring deur endositose, en ontsnap voordat die endosoom gekombineer word met die lysosoom, die sitoplasma inkom en die effektiwiteit van die teiken bereik. Lysosome kan as 'n doeltreffende toetsstelsel gebruik word om die veranderinge in die stabiliteit van gewysigde klein nukleïensuurmedisyne na die werking van lysosome in vitro te evalueer, wat data -ondersteuning bied vir die navorsing van klein nukleïensure.

· Teenliggaampie - Geneesmiddelkonjugaat (ADC) en lysosome
Teenliggaam - Geneesmiddelkonjugaat (ADC) is 'n nuwe soort biotegnologie -middel wat klein molekuleverbindings koppel aan geteikende teenliggaampies of teenliggaamfragmente deur skakels. Dit kan medisyne -teiken en stabiliteit verhoog, kliniese toksisiteit en newe -effekte verminder en die terapeutiese indeks verbeter. Dit het beide die doodmaakseffek van tradisionele kleinmolekule -medisyne en die teiken van teenliggaamsmedisyne. Dit word hoofsaaklik gebruik in geteikende behandeling van anti - gewas of ander siektes.

Nadat u die liggaam binnegekom het, kan die ADC -molekules aan die antigene op die oppervlak van die teikenselle bind deur die leiding van die monoklonale teenliggaampies en verder in die teikenselle oor te dra. Die ADC -molekules wat die selle binnekom (hoofsaaklik in die lysosome), kan klein molekule -gifstowwe en/of toksienanaloë (d.w.s. effektormolekules) vrystel deur middel van chemiese en/of ensiematiese werking om die teikenselle te "doodmaak". ADC vereis dat funksionele lysosome klein molekule -medisyne ontbind en vrystel wat hul effektiwiteit uitoefen, deur die lysosomale membraan binnedring of uit die lysosome vervoer word, en in wisselwerking is met molekulêre teikens in die sitoplasma of kern. In vitro -eksperimente van ADC en lysosome kan evalueer of die skakelaar effektief deur die lysosome gesny kan word om die klein molekule -medisyne wat dit bevat, vry te stel, wat 'n in vitro -evalueringsinstrument bied vir die ontwerp van ADC -skakels.

Oor iPhase
As 'n toonaangewende verskaffer van in vitro biologiese reagense vir medisyne -ontwikkeling, het iPhase lewerlysosoomprodukte van vyf spesies bekendgestel, waaronder mens, aap, hond, rot en muis, deur voortdurende optimalisering en toetsing, en vertrou op sy professionele R & D- en produksiespan om dwelmontwikkeling te help.
· Hoë ensiemaktiwiteit: Iphase lewerlysosome is getoets vir katepsien B en suurfosfatase -aktiwiteit, en die ensiemaktiwiteit is vergelykbaar met of hoër as soortgelyke ingevoerde produkte.
· Batchproduksie: groepproduksie word aangeneem, en die voorraad is voldoende om die aanbod van dieselfde groep produkte te verseker.
· Kort afleweringstyd: onafhanklike navorsing en ontwikkeling, veelvuldige pakhuise in voorraad, om die behoeftes van kliënte te verseker.